Shilajit to nie jest roślina, minerał ani typowy suplement. To naturalna, organiczno-mineralna substancja, powstająca przez setki lat w szczelinach skalnych Himalajów, na wysokościach od 3000 do 5000 metrów nad poziomem morza. Jest to efekt rozkładu materii roślinnej i mineralnej, pod wpływem ekstremalnych warunków klimatycznych i działalności mikroorganizmów. Shilajit ma postać gęstej, lepkiej masy o ciemnobrązowym lub czarnym kolorze, przypominającej żywicę.

Jak wspomniałem, shilajit pochodzi z wysokich partii Himalajów, głównie z terenów Indii, Nepalu, Tybetu, Pakistanu, a także Rosji. Tradycyjne metody pozyskiwania shilajit polegają na ręcznym zbieraniu surowca ze skał, a następnie jego oczyszczaniu i przetwarzaniu.

Złożoność shilajit sprawia, że jest on przedmiotem ciągłych badań. Wiadomo, że zawiera on kwasy fulwowe, kwasy humusowe, dibenzo-alfa-pirony, minerały (w formie jonowej), aminokwasy i wiele innych bioaktywnych związków. To właśnie bogactwo składników w shilajit przekłada się na jego unikalny charakter. Różne rodzaje shilajit mogą nieznacznie różnić się składem w zależności od miejsca pochodzenia.

Shilajit od wieków zajmuje ważne miejsce w tradycyjnej medycynie ajurwedyjskiej (Indie) i innych systemach medycyny naturalnej Azji. Uważa się, że shilajit jest substancją adaptogenną, czyli wspierającą organizm w radzeniu sobie ze stresem i przystosowywaniu się do zmieniających się warunków